اثر پروبیوتیک پدیوکوکوس اسیدی لاکتیسی بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی، بافت شناسی و فلور میکروبی روده در جوجه های گوشتی

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر پروبیوتیک پدیوکوکوس اسیدی لاکتیسی بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی، بافت شناسی و فلور میکروبی روده در جوجه های گوشتی بود. این مطالعه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار و هر تکرار شامل 13 قطعه جوجه گوشتی نر سویه ی راس 308 اجرا شد. پرورش جوجه ها در 4 گروه انجام گرفت: 1- بدون پروبیوتیک (شاهد) 2- با اسپری محلول پروبیوتیک با غلظت 1 گرم بر لیتر در کارتن جوجه های یک روزه 3- با استفاده از پروبیوتیک در خوراک به میزان 100 گرم در تن در کل دوره 4- با اسپری محلول پروبیوتیک با غلظت 1 گرم بر لیتر در روز اول به همراه استفاده از آن در خوراک به میزان 100 گرم در تن در کل دوره (اسپری به اضافه ی خوراک). مصرف خوراک تحت تأثیر روش های مختلف تجویز پروبیوتیک قرار نگرفت. جوجه هایی که پروبیوتیک را به روش اسپری دریافت کرده بودند در مقایسه با آن ها یی که آن را در خوراک و یا اسپری به اضافه ی خوراک دریافت کرده بودند، به طور قابل ملاحظه ای افزایش وزن روزانه ی بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری در دوره آغازین داشتند ولی تفاوت قابل ملاحظه ای بین این جوجه ها و آن هایی که پروبیوتیک دریافت نکرده بودند، مشاهده نشد. قابلیت هضم پروتئین خام در جوجه های دریافت کننده پروبیوتیک در خوراک در مقایسه با جوجه هایی که پروبیوتیک دریافت نکرده بودند و آن هایی که پروبیوتیک را از طریق اسپری و یا اسپری به اضافه خوراک دریافت کرده بودند، به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. قابلیت هضم خاکستر نیز در جوجه های دریافت کننده پروبیوتیک در خوراک و یا اسپری به اضافه خوراک در مقایسه با جوجه های دریافت کننده پروبیوتیک بصورت اسپری وآن هایی که آن را دریافت نکرده بودند، به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. ارتفاع ویلی و عمق کریپت در جوجه های دریافت کننده ی پروبیوتیک با روش اسپری به اضافه ی خوراک به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافت. جمعیت لاکتوباسیل ها نیز در جوجه های دریافت کننده پروبیوتیک با روش اسپری و یا اسپری به اضافه ی خوراک نسبت به آن هایی که پروبیوتیک دریافت نکرده بودند، به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافت. به نظر می رسد استفاده ی زود هنگام از پروبیوتیک پدیوکوکوس اسیدی لاکتیسی (اسپری در روز اول) در مقایسه با روش استفاده از آن در خوراک نتایج بهتری در افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک، قابلیت هضم موادمغذی، ارتفاع ویلی های ژژونوم و جمعیت لاکتوباسیل های ایلئوم جوجه های گوشتی داشته است. با این وجود تأثیر مثبت ناشی از مصرف این پروبیوتیک در افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک و قابلیت هضم پروتئین خام در جوجه های دریافت کننده پروبیوتیک در مقایسه با آن هایی که آن را دریافت نکرده بودند، مشاهده نشد.